Mantelzorger zijn voor een naaste betekent niet alleen tijd steken in de zorg voor die naaste. Het zorgt er ook voor dat je kunt gaan piekeren, slecht slaapt, je zorgen maakt en afvraagt of je wel het juiste doet. In sommige gevallen staat de mantelzorger er alleen voor en kun je de zorgen niet delen. Je loopt maar door, “zolang het maar goed gaat met je naaste komt het met jou ook wel goed”. Herkenbaar?

Mantelzorgers gaan vaak over de eigen grenzen heen tot ze zelf omvallen. Maar wat nou als dat gebeurt? Wie zorgt er dan voor de naaste? Zorgen voor jezelf is zo ontzettend belangrijk, maar hoe doe je dat? “Hoe kun je nou aan jezelf denken? jij bent toch niet ziek?“